پولک های پهن و لبه سیاه، دهان بزرگ و لب های سفید و مشخص و سر قلمبه که باعث شده این ماهی لقب loggerhead را به خود بگیرد از مشخصات بارز ماهی سفید است که همگی موجب شده اند این ماهی به راحتی ازماهی های دیگر قابل تشخیص باشد.
با این حال در دو وضعیت ممکن است در تشخیص آنها از کنار ساحل اشتباه کنید. اولین مورد ترکیب آن با گونه های دیگر است. موارد زیادی از هیبریدهای ماهی سفید رودخانه ای گزارش شده است، اما هیبرید بودن آنها آن قدر واضح است که هر کسی قادر به تشخیص آن است، مگر این که خیلی کم تجربه باشد. اگر تردید داشتید بدانید که ماهی سفید رودخانه ای 42 تا 49 پولک در طول خط جانبی و باله معقدی مثل باله شکمی 7 تا 9 خار دارد.
این ماهی در ایران اسامی محلی مختلف دارد که معروف ترین آنها دهن گشاد است.
شایع ترین اشتباهات در مورد تشخیص ماهی سفید رودخانه ای نابالغ از ماهی قنات پیش می آید. کلید تشخیص در چنین مواردی، باله معقدی محدب ماهی سفید رودخانه ای در مقایسه با باله مقعر ماهی قنات است.
زیست گاه و مکان
ماهی سفید رودخانه ای با این که در اصل یک ماهی رودخانه ای است، در آب های ساکن، به خصوص
چاله های شنی به خوبی زندگی می کند و در آنها می تواند به سایزهای بزرگ برسد.
ماهی سفید رودخانه ای بزرگ آب های ساکن به این معروف هستند که فریب دادن و صیدشان از همه ماهی ها دشوارتر است.
این ماهی ها در انواع زیستگاه ها، از آب های تند و کم عمق گرفته تا آب های عمیق و آرام می زیند.
آنها بیش از هر چیز به رودهای بکر و پرعلف علاقه دارند و در چنین مکان هایی به سایزهای بزرگی می رسند.
فصل مناسب : از تابستان تا آخر زمستان در رودها، تمام سال در آب های ساکن
غذای طبیعی: حشرات، قورباغه ها، سخت پوستان، ماهی های کوچک، حشرات و بیدهای رو به موت در سطح آب
توصیه کلیدی: قبل از شروع صید ماهی سفید رودخانه ای در زمستان، در طول رود راه بروید و در چند جا با خرده نان طعمه گذاری کنید. در مکان هایی که این طعمه را ریخته اید با تکه های نان ماهیگیری خود را انجام دهید.
رفتار و عادات غذایی:
ماهی سفید رودخانه ای یکی از راحت ترین ماهی ها برای صید است،
چون فورا هر چیزی را می خورد و در گرم ترین هوا یا دمای زیر صفر تغذیه می کند.
این ماهی در تابستان طعمه های طبیعی بزرگ مثل لیسه ها یا کرم های خاکی بزرگ را با رغبت می گیرد و سخت پوستانی مثل خارچنگ crayfish ، ماهی های کوچک، به ویژه لوچ، گاوماهی و ماهی ریزه و هر حشره ای که از روی درختان به آب بیفتد را با اشتیاق می خورد.
ماهی سفید رودخانه ای علاقه وافری به خوردن قورباغه و وزغ دارند.
آنها در هنگام بعدازظهر با ولع از سطح آب تغذیه می کنند و حشرات و بیدهای رو به موت و به خصوص می فلای ها را می خورند. آنها یک ماگوت در یک ریسه فیدر یا قطعات بزرگ خمیر پنیر یا گوشت های پیش پخت را با خوشحالی می پذیرند.
ماهی سفید رودخانه ای مثل زردپر علاقه زیادی به شاهدانه دارند و با ریختن مقداری شاهدانه یا ذرت شیرین می توانید آن هارا به تغذیه وادار کنید.
این ماهی به خاطر محتاط بودنشان معروف هستند و اگر با بی احتیاطی به آنها نزدیک شوید خیلی سریع می ترسند.
همین مساله علاقه آنها به مکان های آرام و سایه دار و محل های پرعلف را توجیه می کند.
ماهی سفید در فصل زمستان
این ماهی ها در زمستان در جنگجوترین حالت هستند و به طور معمول در جریان هایی با سرعت متوسط در کنار جریان اصلی استقرار می یابند.
آنها حتی در زمستان هم به دنبال سرپناه هستند و علاقه مندان صید ماهی سفید رودخانه ای از توجه ویژه آنها به مکان هایی که آت و آشغال ها جمع شده اند به خوبی آگاهند.
ماهی سفید رودخانه ای بر خلاف کلمه و زردپر از حضور در آب های تیره احساس رضایت نمی کند و معمولا در اوقاتی که چنین شرایطی تداوم یابد به تغذیه نمی پردازند.
اگر این ماهی را بعد از یک دوره طولانی که آب کدر و عمیق بوده بگیرید متوجه نحیف بودن و بی حالی آن می شوید.
اما ماهی سفید رودخانه ای با شفاف شدن آب و پایین آمدن سطح آن، به طور گسترده تغذیه می کنند تا آن وضعیت جبران شود.
یکی از بهترین مواقع برای صید این ماهی زمانی است که آب رود دارد بعد از سیل شفاف می شود.
منبع مطلب: سایت شکاره
